صفحه اقتصاد –

رئیس کمیسیون صنعت ومعدن سازمان متخصصان و مشاوران ملل اسلامی (اینسکو) تاکید کرد: ناترازی به معنای نبود انرژی نیست، بلکه به نحوه مدیریت تولید، مصرف و تنوع منابع انرژی مربوط می‌شود. ناترازی مدیریتی از مهم ترین عوامل بوده است  لذا در بسیاری از کشورها، اختلاف تولید و مصرف گاز تنها ۱۵ تا ۲۰ درصد است، درحالی‌که در ایران مصرف بی‌رویه و بدون الگوی مشخص فشار مضاعفی به تولید وارد کرده است.

وی ادامه داد: لزوم بازنگری در سیاست‌های کلان انرژی، ایجاد الگوی مناسب مصرف انرژی، بهبود مدیریت عرضه و تقاضا با تأکید بر فناوری‌های نوین، افزایش سرمایه‌گذاری داخلی و جذب سرمایه‌های خارجی، استفاده از منابع مالی صندوق توسعه برای پروژه‌های مرتبط با بهینه‌سازی و توسعه انرژی باید مورد توجه قرار گیرد. در نهایت،رویکرد حرکتی به سوی کاهش ناترازی نیازمند تصمیم‌گیری‌های عملیاتی، اصلاح ساختارهای مدیریتی و تعریف دقیق اهداف کلان و جزئی در حوزه انرژی است.

مینا جعفری با اشاره به آخرین وضعیت زنجیره تولید میادین گازی در کشور، گفت: همانگنه که مطلعید،بسیاری از میدان‌های کوچک گازی کشور تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند که ظرفیت تولید قابل توجهی دارند. برآوردها نشان می‌دهد که با مدیریت و برنامه‌ریزی مناسب، می‌توان حدود ۷۰ تا ۸۰ میلیون مترمکعب گاز از این میدان‌ها تولید کرد و اثرگذاری برزنجیره تولید بزرگ کشوررا رویت کرد.

وی ادامه داد: یکی از راهکارهای پیشنهادی، واگذاری بهره‌برداری از این میدان‌ها به مصرف‌کنندگان اصلی گاز در چارچوبی منطقی و شفاف است. این اقدام می‌تواند ضمن افزایش تولید گاز، بهره‌وری اقتصادی را نیز ارتقا دهد و سبب کاهش فشار منابع بزرگ‌تر شود. مطلب دیگر واردات گاز از ترکمنستان و روسیه است که در قالب ال‌ان‌جی می‌تواند به رفع این چالش کمک کند. با این حال، تحریم‌ها و محدودیت‌های مالی، مانعی جدی برای بهره‌گیری از این فرصت‌ها هستند.

عضو شورای مرکزی مجمع مشاوران نمایندگان مجلس شورای اسلامی افزود: یکی از راهکارهای پیشنهادی برای بهینه‌سازی مصرف سوخت در نیروگاه‌ها، جایگزینی سوخت مایع یا نفت‌کوره با مینی ال‌ان‌جی است. این اقدام می‌تواند به کاهش آلودگی و افزایش بهره‌وری انرژی در نیروگاه‌هایی که از سوخت مایع استفاده می‌کنند، کمک کند.

مینا جعفری در آخر گفت: با وجود تلاش‌ها، حل بحران ناترازی گاز و اقتصاد انرژی نیازمند اصلاحات کلان، بهبود دیپلماسی انرژی و هماهنگی بیشتر بین نهادهای دولتی و خصوصی است. ادامه روند فعلی بدون ایجاد تغییرات ساختاری می‌تواند آینده انرژی کشور را با چالش‌های جدی مواجه کند.