سید محمد بحرینیان در سمینار تخصصی که در حاشیه نمایشگاه صنعت خودرو سازی مازندران در ساری برگزار شد با استناد به مبانی فکری، خاطرنشان کرد: بر اساس تفسیر المیزان اثر علامه طباطبایی، «پیروی بدون علم» در هر اعتقاد و عملی حرام است و این اصل باید مبنای تحلیل سیاستگذاریهای اقتصادی قرار گیرد. وی در نقد وضعیت موجود گفت: ما امروز با نمایشها و گویشهایی روبهرو هستیم که بدون هیچ محتوای علمی، توسط برخی افراد درباره سیاستهای کلان کشور صورت میگیرد.
به گفته وی، این نگاه سطحی به مفاهیمی مانند بخش پیشران سبب شده تا مفهوم واقعی تولید در کشور به ابتدال کشیده شود.
مشکلات ساختاری اقتصاد و صنعت
بحرینیان در تحلیل خود به چندین چالش اساسی اشاره کرد و الگوی اقتصادی کشور را به سمت مصرفگرایی و واردات محور دانست و یادآور شد: این روند تاریخی است که به گفته منابع دیگر، دستکم از دهه ۱۳۱۰ شمسی با افزایش درآمدهای نفتی و سیاست «درهای باز» برای واردات کالاهای مصرفی و غیرضروری آغاز شده و پس از انقلاب نیز با وجود فراز و نشیبهایی تداوم یافته است.
این پژوهشگر با ارائه آمار تاکید کرد: سهم ایران از تجارت جهانی در سال ۱۴۰۱ تنها ۰.۲۳ درصد بوده است. این رقم در مقایسه با رشد کشورهایی مانند چین، خجالتآور و نشانه بیبرنامگی است.
بحران خودروسازی
بحرینیان واردات بیرویه را مانع شکلگیری دانش فنی و نوآوری در صنایع داخلی مانند خودرو خواند و گفت: کارشناسان این صنعت نیز بر مشکلاتی چون وابستگی به قطعات وارداتی، عدم سرمایهگذاری پایدار و روش پرریسک پیشفروش بعنوان راهکار تأمین مالی تأکید کردهاند.
وی همچنین از خروج سالانه میلیاردها دلار ارز برای واردات خودرو و قطعات انتقاد کرد.
بحرینیان با اشاره به کتاب «امنیت ملی» تألیف حسن روحانی، بحران بدهیهای خارجی در دهه ۷۰ را نمونهای از ضعف نظارت و فقدان برنامهریزی عنوان کرد.
تحریمهای خارجی و مدیریت داخلی
این پژوهشگر با بیان اینکه اگرچه تحریمها با شناخت دقیق از نقاط ضعف اقتصاد ایران طراحی شدهاند، اما ناتوانی نظام برنامهریزی داخلی در مواجهه هوشمندانه با این فشارها، آسیب اصلی را وارد کرده است، تصریح کرد: منابع دیگر نیز نشان میدهند تحریمهای بینالمللی بر صادرات نفت و غیرنفت، دسترسی به سیستم مالی جهانی و هزینه واردات تأثیر شدیدی گذاشته است.
بحرینیان با هشدار درباره عواقب ادامه روند فعلی گفت: فرصت طلایی توسعه را تقریبا از دست دادهایم و فرصت اندکی برای ما باقیمانده است! با این حال، راهی جز توسعه برای بقای کشور وجود ندارد.
این صنعتگر و پژوهشگر توسعه اظهار کرد: اما این مسیر با «وعظ و کلیگویی» طی نمیشود و نیازمند ترسیم دقیق راه و بهرهگیری از سرمایه دانشی موجود در کشور است.
انتهای پیام