به گزارش ایسنا، با وجود فشار فزاینده برای قطع تامین مالی شرکت‌های نفت و گاز در حمایت از تلاش‌های بین‌المللی برای کربن‌زدایی، بسیاری از بانک‌های بزرگ به تامین مالی شرکت‌های سوخت فسیلی ادامه می‌دهند. گزارش اخیر سازمان آمریکایی «شبکه اقدام جنگل»  (RAN) و همکارانش، نشان داد که در سال‌های پس از توافقنامه پاریس در سال ۲۰۱۵، تعداد ۶۰ بانک خصوصی بزرگ در جهان، ۶.۸ تریلیون دلار بودجه برای سوخت‌های فسیلی فراهم کردند. طی هشت سال گذشته، تقریبا ۳.۳ تریلیون دلار برای توسعه سوخت‌های فسیلی صرف شده است. این بانک‌ها بیش از ۴۲۰۰ شرکت سوخت فسیلی را با وام و معاملات اوراق بهادار یا پذیره نویسی، حمایت کردند. در سال ۲۰۲۳، پس از آن که بسیاری از بانک‌های بزرگ متعهد شدند تامین مالی برای شرکت‌های نفت و گاز را کاهش یا پایان دهند، تامین مالی برای شرکت‌های سوخت فسیلی، به ۷۰۵ میلیارد دلار رسید که ۳۴۷ دلار میلیارد دلار آن برای توسعه بود.

این گزارش نشان می‌دهد بانک «جی پی مورگان چیس»، بزرگترین تامین کننده منابع مالی برای سوخت‌های فسیلی بوده و ۴۰.۸ میلیارد دلار در تامین مالی شرکت‌های سوخت فسیلی در سال ۲۰۲۳ مشارکت کرده است. پس از آن، بانک میزوهوی ژاپن با تامین مالی ۳۷ میلیارد دلار قرار گرفت که ۱۸.۸ میلیارد دلار آن برای توسعه سوخت‌های فسیلی بود. «سیتی بانک» هم یکی از مشارکت‌کنندگان بزرگ به شمار می‌رود و از سال ۲۰۱۶، حدود ۲۰۴ میلیارد دلار برای شرکت‌های سوخت فسیلی فراهم کرد. در همین بین، «دویچه بانک»، حدود ۱۳.۴ میلیارد دلار، «دی زد بانک»، ۲.۵  میلیارد دلار، «بارکلیز» ۲۴.۲ میلیارد دلار و «سانتاندر»، ۱۴.۵ میلیارد دلار به صنعت سوخت‌های فسیلی در سال ۲۰۲۳ کمک کردند.

موسسات بانکی آمریکا، بزرگترین تامین کنندگان مالی در بخش سوخت‌های فسیلی هستند و در تامین مالی در سال ۲۰۲۳، سهم ۳۰ درصدی داشتند. بانک «جی پی مورگان» در واکنش به این گزارش، اعلام کرد یکی از بزرگترین تامین کنندگان مالی در جهان برای شرکت‌های انرژی‌های سنتی و انرژی پاک است.

در همین حال، بانک امریکا که سومین تامین کننده مالی بزرگ سوخت‌های فسیلی در سراسر جهان است، اعلام کرد که از نظر تامین مالی گذار انرژی، در بازار پیشرو است.

بر اساس گزارش اویل پرایس، با وجود فشار فزاینده دولت‌ها و طرفداران محیط‌زیست برای کاهش فاینانس سوخت‌های فسیلی  در حمایت از گذار سبز، بسیاری از بانک‌های بزرگ در سراسر جهان به تامین مالی شرکت‌های سوخت فسیلی، ادامه می‌دهند. با این حال، هنوز مشخص نیست که در مقایسه با میزان کمک به بخش انرژی در حال گذار، چه مقدار از منابع مالی برای سوخت‌های فسیلی صرف می‌شود. شفافیت بیشتر این بانک‌ها می‌تواند به مصرف‌کنندگان کمک کند تا دریابند تامین مالی به کجا می‌رود و همچنین بانک‌ها را برای ایجاد تغییر، تحت فشار قرار دهد.

انتهای پیام