به گزارش اکوایران، دونالد ترامپ در ماه می در سخنرانی خود در جمع پرشور مردم در هتل ریتز کارلتون ریاض با اعلام دستور لغو کامل تحریم‌های سوریه، که بسیاری از آنها دهه‌ها برقرار بودند، حاضران را شگفت زده کرد.

رئیس جمهوری آمریکا اعلام کرد که اکنون زمان درخشیدن آنهاست… موفق باشی سوریه.

اما کمتر از سه ماهه بعد، دولت ترامپ با اعمال تعرفه ۴۱ درصدی، بالاترین تعرفه را در میان سایر کشورها به سوریه وارد کرده است.

سوریه به دلیل تحریم‌های طولانی‌مدت، تجارت بسیار کمی با آمریکا دارد، ولی برخی مبادلات میان این دو کشور همچنان وجود دارد. سوریه در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۱.۳ میلیون دلار کالا به آمریکا صادر و ۱.۲۹ دلار کالا وارد کرده است، که از نظر فنی باعث ایجاد کسری تجاری ایالات متحده با این کشور فقیر در خاورمیانه می‌شود.

رئیس جمهوری آمریکا می‌گوید تعرفه‌هایی که دولت او اعمال کرده است با هدف رفع عدم تعادل‌های تجاری انجام شدند. با اینحال، او به طور خاص درباره سوریه اظهار نظری نداشته است.

این درحالی است که این کشور با چشم‌انداز بازسازی کشوری ویران شده پس از سیزده سال جنگ داخلی روبروست در حالی که دولت جدید آن از شرایط بسیار شکننده‌ای در قدرت برخوردار است. جورجیو کافیرو، رئیس شرکت مشاوره ریسک «گالف استیت آنالیتیکس» به سی‌ان‌بی‌سی گفته است، پس از سال‌ها جنگ در سوریه، این کشور نیاز شدید به سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی دارد تا روند طولانی و دشوار بازسازی و توسعه را آغاز کند.

به گفته او، در حالی که لغو اخیر بسیاری از تحریم‌های آمریکا، بریتانیا و اتحادیه اروپا تحولی خوشایند برای برنامه‌های اقتصادی مسقط محسوب می‌شود، اعمال تعرفه‌های سنگین از سوی واشنگتن پتانسیل هرگونه تجارت معناداری را با ایالات متحده محدود می‌کند.

سوریه از سال ۱۹۷۹ از سوی دولت ایالات متحده به عنوان دولت حامی تروریسم تعیین شد و تحریم‌ها در سال ۲۰۰۴ و سپس در سال ۲۰۱۱، پس از اینکه بشار اسد رئیس جمهور وقت سرکوب شدیدی را علیه تظاهرات ضد دولتی آغاز کرد،  بر این کشور اعمال شدند.

در طول حدود ۱۴ سال بعد، این کشور در اثر جنگ داخلی، خشونت فرقه‌ای و حملات تروریستی وحشیانه ویران شده است، در حالی که داعش در سال ۲۰۱۴ بخش هایی از این کشور را تصرف کرد و کمپینی از کشورهای غربی برای بمباران این گروه افراطی آغاز شد.

سقوط بشار اسد در طول حمله غافلگیرکننده توسط گروه‌های مسلح ضد دولت در دسامبر ۲۰۲۴، جامعه جهانی را شوکه کرد و چشم‌انداز شروعی جدید را برای این کشور پیش چشم جهانیان قرار داد.

با این‌حال، سوریه همچنان تحت تحریم‌های بین المللی بی‌شماری قرار داشت و تحریم‌های آمریکا شدیدترین بودند، چراکه شامل اشخاص ثالث نیز می شدند که مانع معامله سایر کشورهای و گروه‌ها با این کشور می‌شد.

اما اخیرا از زمان لغو رسمی تحریم‌ها، سوریه میزبان هیات‌هایی از چندین کشور جهان، از جمله ایالات متحده و کشورهای ثروتمند حوزه خلیج فارس بوده است که متعهد به حمایت و سرمایه‌گذاری برای بازسازی شده‌اند. اما در همین زمان، با طغیان خشونت‌های فرقه‌ای در بخش‌های مختلف کشور و رگبار بمباران اسرائیل روبرو بوده است.

بیش از دوسوم شبکه برق سوریه از کار افتاده است و شهرهای بزرگی چون حلب و دمشق  با خاموشی‌های بیش از ۲۰ ساعت در روز مواجه هستند. در بسیاری از مناطق روستایی و درگیر جنگ اصلا برقی وجود ندارد.

به گفته حسین عبداللطیف هلیر، عضو ارشد موسسه خدمات متحد سلطنتی انگلستان (RUSI)، اقتصاد سوریه صرفا اقتصادی نیست که با مشکلاتی مواجه است، بلکه اقتصادی است که در چند ماه اخیر دائما در آستانه فروپاشی بوده است، مگر اینکه قدم‌هایی برای تقویت آن و بازسازی آن انجام شود.

قطر به تازگی پروژه‌ای را اعلام کرد که براساس آن صندوق توسعه‌ای این کشور اقدام به خرید گاز می‌کند و با هدف حمایت از پنج میلیون نفر از مردم این کشور در اختیار سوریه قرار می‌دهد، با این امید که تامین برق روزانه آن تا ۴۰ درصد بهبود پیدا کند.

فهد السلیطی، مدیر کل صندوق توسعه قطر معتقد است که دمشق برای عبور از وضعیت کنونی نیاز دارد که روی کمک قطر، عربستان سعودی و سازمان ملل تکیه کند، به خصوص اکنون که تعرفه‌ها مانعی برای  توسعه روابط تجاری سودمند با ایالات متحده خواهد بود. به گفته او، قطر در تماس نزدیک با دولت آمریکاست تا از سوریه حمایت کند.

ناظران اقتصادی استدلال می‌کنند که تعرفه ۴۱ درصدی به خودی خود تاثیر کمی بر اقتصاد سوریه دارد، چراکه تجارت دو جانبه میان این کشور بسیار اندک است.

ولی به گفته کافیرو، ابعاد نمادین پشت این تصمیم اهمیت بیشتری نسبت به آنچه آمارهای تجاری نشان می‌دهند دارد. این واقعیت که سوریه، حتی پس از کاهش تحریم‌ها، با بالاترین نرخ تعرفه مواجه شده است، پیامی روشن و حساب شده از سوی دولت ترامپ می‌فرستد: واشنگتن مایل است تسلط اقتصادی خود را سوریه پس از اسد کاهش دهد، ولی تنها با شرایطی که کاخ سفید آنها را تعیین می‌کند.