بسیاری از افراد دچار ریزش مو یا آلوپسی می شوند. ریزش می تواند موقتی یا دائمی باشد و به صورت ناگهانی یا به مرور اتفاق بیافتد. دلایل ساده و پیچیده متعددی برای ریزش مو مانند وراثت ، کمبود پروتئین و بیماری های خاص وجود دارد. ریزش موی نقطه ای (آلوپسی آره آتا)، ریزش ناشی از کشیدن مو (آلوپسی کشششی) و طاسی با الگوی مردانه و زنانه (آلوپسی آندروژنیک) انواع رایج ریزش مو هستند. اکنون به طور کامل به مهمترین دلایل ریزش مو میپردازیم.

ریزش مو ارثی

بیشترین دلیل ریزش مو، بیماری ارثی است که اکثرا با افزایش سن این بیماری بوجود می آید. این نوع ریزش مو بیشتر در مردان شیوع پیدا میکند، آلوپسی آندروژنیک که به آن طاسی با الگوی مردانه و زنانه نیز گفته میشود از بیماری های ریزش موی ارثی است. این بیماری با طاسی نقطه ای در مردان با عقب رفتن خط رویش مو اتفاق می افتد، در زنان با نازک شدن مو در فرق سر دیده میشود. یکی از کارهایی که میتوان برای جلوگیری از ریزش مو ارثی انجام داد استفاده از شامپو ضد ریزش مو است. برای اطلاعات بیشتر در این خصوص شامپو ضد ریزش چی خوبه؟ را مطالعه کنید.

کمبود ویتامین ها

 مصرف بیش از حد ویتامین A میتواند باعث کاهش عملکرد غده های چربی و کاهش تولید سبوم (چربی طبیعی پوست) بشود و از این رو منجر به پوسته پوسته شدن، شوره سر و ریزش مو می شود. کمبود ویتامین های گروه B در بدن میتواند فولیکول های مو را ضعیف  و مو را نازک و شکننده کنند، نتیجه آن ریزش مو است. ویتامین های گروه B را میتوان در بسیاری از مواد غذایی مانند گوشت، ماهی و لبنیات پیدا کرد. ویتامین E می تواند با خواص آنتی اکسیدانی خود گردش خون پوست سر را افزایش می دهد و به رشد مو کمک می کند.

کمبود پروتئین

کمبود پروتئین موجب می شود فولیکول های مو کراتین ضعیف تری تولید کنند که باعث شکننده شدن و پس از آن ریزش مو می شود. کراتین یک پروتئین است که بخش بیرونی پوست، مو و ناخن را بوجود می آورد. باید در رژیم غذایی خود به میزان لازم پروتئین مصرف کرد. ترکیب غذایی غنی از پروتئین می تواند به سلامت مو کمک کند.

مصرف برخی دارو

استفاده از برخی دارو ها عوارض جانبی دارد که ریزش مو یکی از آن ها است. ماده ای در قرص های ضد بارداری که موجب ریزش مو می شود پروژستین است. این هورمون اثری مانند تستسترون دارد، در برخی زنان که سابقه ی زنیتیکی دارند باعث ریزش مو موقتی می شود.برخی از داروهایی که برای افسردگی تجویز می شوند عوارضی مانند اختلال در چرخه رشد مو را ایجاد می کند. یکی از عوارض دارو های شیمی درمانی ریزش مو است، دوکسوروبیسین و پاکلیتاکسل دوتا از دارو هایی هستند که موجب ریزش مو می شوند. این دارو های به غیر از این که سلول های سرطانی را از بین می برند بر سلول های سالم نیز تاثیر می گذارند.

کم خونی ناشی از فقر آهن

زمانی که سطح آهن در بدن پایین می آید، بدن هموگلوبین مورد نیاز گلبول های قرمز را نمی تواند تولید کند و این امر موجب کم خونی ناشی از فقر آهن می شود. این کم خونی راه رسیدن اکسیژن به پوست سر را دچار محدودیت میکند. ریزش مو ناشی از کم خونی را می‌توان کنترل کرد.

تغییرات هورمونی

هورمون ها چرخه  ی رشد مو را کنترل میکنند و تغییرات هورمونی می تواند باعث ریزش مو شوند. این تغییرات ناشی از بارداری، زایمان، کم کاری تیروئید است. عوامل هورمونی مانند کاهش و افزایش زیاد تستوسترون نیز می تواند باعث ضعیف شدن فولیکول های مو و در ادامه ریزش مو شود.اگر هورمون تیروئید بیشتر یا کمتر از حالت طبیعی تولید شود رشد مو را مختل می کند.

تنبلی تخمدان

 سندرم تخمدان پلی کیستیک یا PCOS نوعی اختلال هورمونی شایع در زنان است. زنان مبتلا به PCOS ( تنبلی تخمدان)، تخمدان آن ها هورمون مردانه (آندروژن) بیشتری تولید میکنند و این هورمون بر روی فولیکول مو تاثیر می گذارد و آن را نازک میکند. نتیجه ی این سندرم در اغلب مواقع ریزش مو به صورت طاسی است.

بیماری های خاص

بیماری آلوپسی آره آتا: یک اختلال سیستم ایمنی است که به فولیکول مو حمله میکند، منجر به ریزش مو نقطه ای می شود.

بیماری آلوپسی آندروژنیک: یک ریزش مو با الگوی زنانه و مردانه است. در مردان با عقب آمدن خط رویش مو نشان داده می شود، در زنان موی جلوی سر را نازک تر می کند.

بیماری لوپوس: یک بیماری خود ایمنی است، فرد دارای این بیماری دچار مشکلات پوستی مانند زخم روی پوست بدن و سر می شود. از عوارض جانبی بعضی از دارو هایی که برای بیماری لوپوس تجویز می شود نازک شدن و ریزش مو است مانند دارو های استروئیدی که موجب ریزش موی موقتی می شوند.

سرطان: یکی دیگر از بیماری هایی است که روند درمان آن (برخی از دارو های شیمی درمانی) موجب ریزش مو می شود. دارو های شیمی درمانی سلول های سرطانی را از سلول های دیگر مانند فولیکول های مو تشخیص نمی دهند و آن را نیز تخریب می کنند.

تصویری از ریزش مو نقطه ای

کاهش وزن شدید

کاهش وزن به تنهایی موجب ریزش مو نمی شود. زمانی که فرد به صورت ناسالم (رژیم غذایی نامناسب) وزن زیادی را کم کند، ممکن است دچار عوارضی مانند ریزش مو شود. مو برای رشد به مواد مغزی و کالری کافی نیاز دارد، اگر آن ها را دریافت نکند عوارضی را در پیش دارد.

عوامل استرس زا

بیشتر افراد چند ماه پس از شوک عاطفی، استرس شدید و طولانی مدت، ریزش مو را تجربه میکنند به این نوع ریزش موی موقتی گفته می شود. اختلال تریکوتیلومانیا (اختلال مو کنی) با سلامت روان فرد ارتباط مستقیمی دارد که در شرایط خاصی مانند استرس، اضطراب و تنش افزایش می یابد. در این اختلال فرد احساس می کند نیاز به کندن موی سر و یا ابرو و مژه ی خود دارد. طبق مطالعه ای گفته شده است که این اختلال معمولا در سنین ۱۰ تا ۱۳ سالگی شروع می شود.

استایل آرایشی مو

 استفاده اشتباه از اتو مو و سشوار آسیب به مو را افزایش می دهد. هنگامی که مو‌های خود را سشوار می‌کشیم به دلیل حرارت بالا رطوبت مو به مرور کاهش پیدا می‌کند و مو را خشک و شکننده می کند. حرارت بالای سشوار به فولیکول های مو نیز آسیب می رساند. برای به حداقل رساندن آسیب به مو باید از مواد محافظت کننده استفاده کنید.

کشیدن بیش از حد و محکم بستن مو در طولانی مدت به مرور به فولیکول مو آسیب می رساند و آن را از بین میبرد. به این نوع ریزش مو آلوپسیا کششی (traction alopecia) ‌گفته می شود. آلوپسیا کششی باعث عقب رفتن خط رویش مو می شود.

مشروبات الکلی

 مصرف الکل باعث می شود غذا به درستی تجزیه نشود و بدن مواد غذایی را به درستی جذب نکند، در این صورت مو کم کم ضعیف می شود. مصرف بیش از حد الکل میتواند باعث کم کاری و یا پر کاری تیروئید شود. در کم کاری تیروئید ریزش مو به صورت تدریجی و یکنواخت بوجود می آید، در پر کاری تیروئید ریزش به صورت پراکنده و ناگهانی صورت می گیرد.

کم آبی بدن

حدود ۶۰ درصد از بدن را آب تشکیل میدهد. کم آبی بدن می تواند باعث خشکی پوست،  تضعیف تارهای مو و شکنندگی مو شود. زمانی که با کم آبی بدن مواجه می شوید، بدن تمرکز خود را صرف حمایت بر اندام های حیاتی می کند، در چنین مواقعی رشد سالم مو نیاز ضروری بدن نیست. کم آبی بدن ریزش مو را افزایش می دهد و روند رشد را مختل می کند.

دیابت

با افزایش قند خون این بیماری نشان داده می شود. این بیماری می تواند چرخه ی رشد مو را دچار اختلال کند. زمانی که انسولین در بدن به درستی تولید نشود به فولیکول مو آسیب می رساند، این ریزش مو در دیابت نوع ۲ شایع تر است. در بیماری دیابت، هورمون ها دچار بی نظمی می شوند و این تغییرات در هورمون هایی مانند تستوسترون، فولیکول مو را تضعیف میکند.