در دل این شور، مناطق مسکونی شرکتی، به‌ویژه شهرک‌ها و محله‌های نفتی، حال و هوایی خاص‌تر دارند؛ هر نقطه‌اش چراغی روشن، هر خانه‌اش حسینیه‌ای کوچک، و هر دلش پر از ماتم و محبت اباعبدالله.

در نیوسایت، مسجد امام حسین(ع) که نیم‌قرن خاطره و ارادت به اهل بیت را در خود جای داده، امسال نیز چون هر سال خیمه‌اش را در میدانگاه روبه‌رو برافراشته است. این مسجد که آوازه‌اش با سینه‌زنی‌های بوشهری گره خورده، ده شب پیاپی، پناه دلسوختگان و زائران دل است؛ از کودک تا کهنسال، همه با چشم تر و دل تپنده گرداگرد آن جمع می‌شوند.

در خرمکوشک، حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) چون فانوسی در دل تاریکی می‌درخشد و کمی آن‌سوتر، مسجد قدیمی جعفری، خاطرات دهه‌ها عزاداری نفتی‌ها را زنده نگه داشته و خانه امید بسیاری از خانواده‌های شرکتی است.

در منطقه کارگری کارون، مساجد ولی‌عصر(عج) و علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) این روزها بیش از همیشه جان گرفته‌اند. مردمان از محلات هم‌جوار چون لوله‌سازی، منبع‌آب و حصیرآباد، شتابان خود را به صف عزاداران می‌رسانند و محفل‌های شبانه‌شان رنگ و بوی کربلا می‌گیرد.

شهرک نفت، روایت متفاوتی از محرم دارد.

اینجا عاشورا فقط یک روز نیست، یک فرهنگ جاری در زیست جمعی است. پیرغلامان و تکیه‌داران قدیمی با چشمانی اشک‌بار، پشت صحنه را آرام می‌گردانند و این میانسالان و جوانان هستند که با شور بیشتر، علم برمی‌دارند، نوحه می‌خوانند و سینه می‌زنند.

حسینیه سیدالشهدا(ع)، واقع در کنار فازهای ۵ و ۶، سال‌هاست که محفلی گرم و باشکوه برای عزاداران است؛ معماری دل‌نشین و جایگاه مکانی‌اش، آن را به قلب تپنده عزاداری شهرک بدل کرده است.

در تکیه آپارتمان‌ها، که بیش از دو دهه است فانوس محرم را روشن نگه داشته، همچون هر سال، ده شب سخنرانی، نوحه‌سرایی، سنج و دمام‌زنی در فضایی صمیمی و پرشور برگزار می‌شود؛ جایی که کارمندان قدیمی در کنار خانواده‌های جوان‌تر آپارتمان‌نشین در شام غریبان گرد هم می‌آیند و دل به ذکر مصیبت می‌سپارند.

مسجد جامع امیرالمؤمنین(ع)، همواره با دعوت از خطیبان و متفکران برجسته، نگاهی ژرف‌تر به محرم دارد؛ از تحلیل فلسفی قیام اباعبدالله گرفته تا شور مرثیه‌خوانی، همه چیز در کنار هم قرار می‌گیرد تا مخاطب، هم بفهمد و هم بگرید.

در فاز ۳ شهرک، حسینیه بنی‌فاطمه(س) که معمولا از شب یازدهم محرم مراسمش را آغاز می‌کرد، امسال از همان شب اول، مشعل‌دار روضه و نوای حسین(ع) شده است؛ ابتکاری که گرمای محرم را زودتر در دل‌ها افکنده است.

و در آن سوی شهرک، در منطقه مسکونی شرکت ملی حفاری ایران، مسجد صاحب‌الزمان(عج) صحنه حضور جوانان عاشورایی شده است. دعوت از سخنرانان و مرثیه‌خوانان پرشور خوزستانی، و صف‌های به‌هم‌پیوسته‌ی دلدادگان، این مسجد را به یکی از جلوه‌گاه‌های پرشور حسینی در اهواز تبدیل کرده است.

و بالاخره در این زاویه از شهرک نفت زیر گنبد طلایی شهدای گمنام نیز مجلسی دیگر برای اباعبدالله الحسین ع آراسته‌اند؛ آنجا که بقایای پیکر دو شهید به افلاک رفته در جریان دفاع مقدس، آرمیده‌‌اند. در این مکان نیز مراسم عزاداری به مدت ۱۵ شب برگزار می‌گردد.

در بیرون از شهرک‌ها، پیشکسوتان و بازنشستگان و جمع دیگری از خانواده‌های صنعت نفت نیز در کوی پیروزی، کوی شهید سلطان‌منش، زیتون کارگری، کوی نفت، شهرک آغاجری، شهرک ملی حفاری، زیتون کارمندی، ملی راه و دهها نقطه از اهواز بزرگ، میدان‌دار و مجلس‌گردان عزای حسینی اند. 

و این هنوز دهه‌ی اول محرم است و از دهه دوم چراغ مراسم و روضه‌های خانگی در هر کوی و برزن شهرک‌ها و مناطق شرکتی روشن می‌شود تا فضای خانه‌ خدمتگزاران به این آب و خاک، به عطر ارادت اهل بیت (علیهم السلام) معطر بماند. تا سالی دیگر و محرمی دیگر.