به گزارش اکوایران، نرخ بیکاری از ۷.۷ درصد در بهار سال گذشته به ۷.۳ درصد در بهار امسال رسیده است. در این مدت نرخ مشارکت اقتصادی ثابت مانده و معادل ۴۱.۲ درصد بوده است. این امر می‌تواند نشان دهنده بهبود وضعیت بازار کار در این مدت باشد. چرا که در عین ثبات نرخ مشارکت اقتصادی ، نرخ بیکاری کمتر شده است. این امر درسه سال گذشته برقرار بوده و حاکی از بهبود وضعیت بازار کار حداقل در بهار سه سال اخیر  است.

با این‌حال روند کلی نرخ بیکاری از بهار سال ۹۷ تا بهار سال ۱۴۰۴ همچنان نزولی بوده و در  این مدت  نرخ مشارکت اقتصادی نیز کاهشی باقی مانده است. امری که با توجه به شرایط نامطلوب اقتصادی در کشور ، بیانگر خروج جمعیت فعال از بازار کار است.

همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد که نرخ مشارکت اقتصادی در بهار سال ۹۹ کاهش شدیدی نسبت به همین فصل در سال ۹۸ تجربه کرده است. علت در شیوع ویروس کرونا در اواخر سال ۹۸ و ریسک بالای ورود به بازار کار در دوران پاندمی نهفته است.

روند نرخ بیکاری و مشارکت اقتصادی از بهار ۹۷ تا بهار ۱۴۰۴

بررسی‌ها نشان می‌دهد در حدفاصل بهار سال ۱۳۹۷ تا بهار ۱۴۰۴ ، نرخ بیکاری و نرخ مشارکت اقتصادی روندی نزولی را تجربه کرده‌اند. به بیان دقیق‌تر در این بازه زمانی نرخ بیکاری از ۱۲.۲ درصد در بهار سال ۱۳۹۷ به ۷.۳ درصد در فصل مشابه سال جاری رسیده است. در همین مدت نرخ مشارکت اقتصادی نیز که در اولین فصل سال ۹۷ معادل ۴۵.۲ درصد بوده ، در بهار سال جاری به ۴۱.۲ درصد رسیده است.

روند کاهشی نرخ بیکاری در نگاه اول شاید اتفاق مثبتی باشد اما وقتی این رخداد با روند نزولی نرخ مشارکت اقتصادی همراه شود آن زمان می‌بایست دقیق‌تر این موضوع را مورد بررسی قرار داد.

نرخ مشارکت اقتصادی از نسبت نیروی کار فعال به کل جمعیت بالای ۱۵ سال محاسبه می‌شود. نرخ بیکاری نیز از نسبت جمعیت بیکار به جمعیت فعال به دست می‌آید. همچنین نیروی کار فعال شامل افراد بالای ۱۵ سال است که یا شاغل بوده و یا بیکار اما در جستجوی شغل هستند.

بنابراین از آنجایی که تغییرات تعداد افراد بالای ۱۵ سال کشور کندتر از جمعیت فعال است پس کاهش نرخ مشارکت اقتصادی در ایران احتمال بسیار زیاد در کاهش نیروی کار فعال نهفته است. از طرف دیگر کاهش نرخ بیکاری می‌تواند دارای دو علت باشد. یک اینکه افراد بیکار صاحب شغل شده و جمعیت آن‌ها کمتر شده است. مورد دوم نیز می‌تواند خروج جمعیت بیکار از بازار کار باشد. با توجه به شرایط اقتصاد ایران از سال ۹۷ به بعد و کاهش نرخ مشارکت اقتصادی می‌توان گفت احتمالا کاهش همزمان نرخ بیکاری و نرخ مشارکت اقتصادی به علت خروج جمعیت ناامید از یافتن شغل از بازار کار بوده است.