بر اساس شنیده‌ها و گزارش‌های غیررسمی، برخی از این شرکت‌ها تنها برای جلب رضایت افکار عمومی اقدام به برگزاری چنین آزمون‌هایی می‌کنند؛ در حالی‌که در پشت‌صحنه، بخش عمده‌ای از نیروهای موردنیازشان را از طریق روابط، سفارشات خاص و شیوه‌های غیرشفاف جذب می‌نمایند. در واقع، آزمون‌ها تنها نقابی بر چهره واقعی استخدام‌های رانتی هستند.

نکته تأسف‌برانگیز آنجاست که این آزمون‌ها با تبلیغات گسترده و بدون اطلاع‌رسانی شفاف از تعداد واقعی ظرفیت جذب، هزاران نفر را امیدوار و سپس ناامید می‌کنند. این رویکرد نه تنها بی‌احترامی به وقت و انرژی داوطلبان است، بلکه ضربه‌ای بزرگ به اعتماد عمومی نسبت به فرایندهای رسمی استخدام محسوب می‌شود.

به عنوان نمونه، در روزهای گذشته یکی از شرکت‌های پتروشیمی با ظرفیت پذیرش کمتر از صد نفر، آزمونی برگزار کرد که چندین هزار نفر در آن شرکت کرده بودند. این مسئله موجی از انتقاد و نارضایتی را در فضای عمومی و شبکه‌های اجتماعی به همراه داشت.

اکنون این پرسش جدی مطرح است که چرا شرکت‌های پتروشیمی تمام ظرفیت‌های استخدامی خود را از طریق آزمون‌های شفاف و رقابتی اعلام نمی‌کنند؟ چرا باید جوانان مستعد و تحصیل‌کرده، تنها بازیگران نمایشی از پیش‌تعیین‌شده باشند؟

بدیهی‌ست تا زمانی که شفافیت و عدالت در فرآیندهای استخدامی به‌درستی اجرا نشود، اعتماد عمومی به چنین آزمون‌هایی همواره در معرض تزلزل خواهد بود.