جالب است که حتی برخی از نمایندگانی که تحصیلات و تخصص آن‌ها ارتباطی با صنعت نفت و انرژی ندارد، باز هم تلاش فراوانی برای ورود به این کمیسیون می‌کنند. اما چرا چنین رقابتی وجود دارد؟

پاسخ روشن است؛ عضویت در کمیسیون انرژی فرصتی طلایی برای اثرگذاری بر تصمیمات مهم نفتی کشور است. این موقعیت، امکان ارتباط مستقیم با وزیر نفت و مدیران ارشد صنعت نفت را نیز فراهم می‌کند. البته متأسفانه در برخی موارد، انگیزه‌ها از مسیر اصلی منحرف می‌شود و برخی افراد، هدف‌شان از حضور در این کمیسیون، دخالت در انتصابات، جذب نزدیکان به بدنه صنعت نفت یا حتی فراهم‌کردن موقعیت شغلی برای خود در وزارت نفت پس از پایان دوره نمایندگی است.

معمولاً از همان سال نخست آغاز به کار هر دوره مجلس، نمایندگان تازه‌وارد با تلاش فراوان می‌کوشند تا به عضویت این کمیسیون برسند. چرا که حضور در کمیسیون انرژی به معنای دسترسی به اطلاعات حیاتی، قراردادهای بزرگ و پروژه‌های مهمی است که می‌تواند آینده سیاسی و حتی جایگاه منطقه‌ای یک نماینده را تقویت کند.

به همین خاطر، گاهی مشاهده می‌شود که حتی کسانی که تا به حال از نزدیک یک بشکه نفت هم ندیده‌اند، برای به‌دست‌آوردن صندلی این کمیسیون حاضرند هر اقدامی انجام دهند.

رقابت‌ها پس از سال اول مجلس داغ‌تر هم می‌شود؛ این بار نمایندگان باتجربه تلاش می‌کنند تا کرسی ریاست یا نائب‌ریاست کمیسیون انرژی را به دست آورند. زیرا این جایگاه‌ها، علاوه بر اعتبار سیاسی، فرصت تأثیرگذاری بیشتر بر تصمیم‌های کلیدی کشور را به همراه دارد و ارتباط مستقیم با وزارت نفت و مدیران صنعت انرژی را تقویت می‌کند.

به‌طور خلاصه، کمیسیون انرژی را می‌توان سکوی پرتابی دانست برای نمایندگانی که می‌خواهند در سیاست، اقتصاد و صنعت نفت کشور نقشی جدی و پررنگ ایفا کنند.