در شرایط بحران، غافلگیری جایز نیست. صنعت فولاد که به عنوان «مادر صنعت» کشور شناخته می‌شود، نقش حیاتی و تعیین‌کننده‌ای در زنجیره تولید دارد و قطعاً در لیست اهداف دشمن قرار دارد؛ چرا که امروز دیگر فقط مراکز نظامی هدف نیستند بلکه بیمارستان‌ها و منازل مسکونی نیز مورد حمله قرار می‌گیرند. این واقعیت نشان می‌دهد که کارخانه‌های فولاد و معادن نیز در معرض تهدید هستند.

بنابراین، دولت باید برنامه‌ای ویژه برای حمایت از این مراکز حیاتی، تأمین نیازهای فوری و حمایت از پرسنل آن‌ها تدوین کند. همکاری نزدیک با سازمان پدافند غیرعامل برای برنامه‌ریزی تأمین منابع حیاتی مانند برق، آب و سوخت جایگزین ضرورت دارد. تجهیز کارخانه‌ها به ژنراتورهای اضطراری و ایجاد پناهگاه‌های ایمن برای حفظ جان کارکنان از اقدامات حیاتی است.

علاوه بر اقدامات حفاظتی، بسته‌های حمایتی شامل تعویق در پرداخت مالیات، بیمه و اعطای تسهیلات مالی به واحدهای آسیب‌دیده باید در دستور کار دولت قرار گیرد. تشکیل ستاد ویژه مدیریت صنعتی در شرایط بحران توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای حفظ پایداری تولید ملی ضروری است.

اگر چرخه تولید فولاد متوقف شود، زنجیره‌های مرتبط با ساخت‌وساز، خودروسازی، حمل‌ونقل و مسکن به شدت آسیب می‌بینند و معیشت مردم دچار بحران می‌شود.

در نهایت، باید واقع‌بین بود و بدبینانه‌ترین سناریوها را پیش‌بینی کرد تا در صورت وقوع هر گونه حمله، کمترین خسارت به کشور وارد شود. آمادگی برای روزهای سخت ضروری است و مجلس نیز آماده همکاری قانونی و تقنینی با دولت می‌باشد.