در شرایطی که کشور با تهدیدهای امنیتی متنوعی روبه‌روست از ناامنی‌های منطقه‌ای گرفته تا نفوذ و تخریب داخلی توجه به جایگاه تولید و صنایع بزرگ در حفظ ثبات ملی، اهمیتی دوچندان یافته است. امروز دیگر مرزهای تهدید صرفاً جغرافیایی نیستند؛ بلکه از درون نیز ممکن است آسیب‌هایی متوجه زیرساخت‌های اقتصادی و صنعتی کشور شود.

در چنین فضایی، نقش بنگاه‌های بزرگ به‌ویژه در حوزه صنایع فولادی تنها تولیدی نیست، بلکه بخشی از پدافند اقتصادی و غیرعامل کشور به شمار می‌آید. همکاری مؤثر میان مدیران تولید، بدنه کارگری و نهادهای امنیتی می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در حفظ سلامت زنجیره تأمین و ایمنی در فرآیندهای صنعتی ایفا کند. شناسایی به‌موقع آسیب‌پذیری‌ها، توجه به تهدیدهای سایبری، و اعمال تدابیر هوشمندانه برای عبور امن کالاها از گمرکات، از جمله اقداماتی است که در این دوره باید بیش از گذشته جدی گرفته شود.

ناگفته پیداست که تداوم ناآرامی یا اختلال در روند صادرات، بر عملکرد بخش‌هایی از اقتصاد اثرگذار است. رکودی که در برخی صنایع قابل مشاهده است، ریشه در شرایط ناپایدار دارد. با این‌حال، تجربه نشان داده است که سرمایه اجتماعی، انسجام نیروهای مختلف کشور و پایداری نظام تولید، می‌تواند بحران‌ها را مهار کند.

در این میان، صبوری و درایت فعالان اقتصادی، به‌ویژه مدیران صنایع بزرگ، باید به‌عنوان یک مؤلفه راهبردی مورد توجه قرار گیرد. امروز بیش از هر زمان دیگری، وحدت میان دولت، تولیدکننده، نیروی کار و نهادهای نظامی و امنیتی، ضامن عبور کشور از این گذار سخت خواهد بود. مسیر پیش‌رو آسان نیست، اما گذراست. آینده متعلق به کسانی است که در سخت‌ترین لحظات، کنار کشور خود ایستاده‌اند