دست‌هایش فرمان‌دهنده‌ی آهن است و تنش سنگینِ تعهد را بر دوش می‌کشد.
اینجا، نه صدای تشویق است، نه نگاه تحسین؛ تنها جرثقیل است و بار سنگینش، و مردی که با صبرش سقف تولید را بالا نگه داشته است.
گردنش گاه خم می‌شود از درد، کمرش می‌سوزد از فشار، اما قامت غیرتش هرگز نمی‌لرزد.
در سالن انبار محصول شرکت فولاد اکسین خوزستان، جهاد نه در شعار، که در حرکت آرام همین بازوهای خسته جریان دارد.
درود بر آنان که بی‌هیاهو، چرخ‌های کشور را می‌چرخانند و آسمان صنعت را بر دوش می‌کشند.
source