امام خامنه‌ای در سخنان روشنگرانه خود به مناسبت بزرگداشت سی‌وششمین سالگرد ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی «استقلال ملی» را رکن عقلانیت امام خواندند و ۵ سرفصل برای تبیین آن مطرح فرمودند.
الف- اصل ما می‌توانیم
ب- اصل مقاومت و سرخم نکردن در برابر قدرت‌های جهانی
ج- اصل ارتقاء قدرت دفاعی
د- اصل روشنگری و تبیین
هـ – اصل استقامت در پیگیری و تداوم صیانت از استقلال ملی
چهار  کلمه زیر درباره استقلال ملی به عنوان بزرگ‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی گفتنی است.
۱- ژان بودریار، جامعه‌شناس فرانسوی و نظریه‌پرداز پسامدرنیته جمله‌ای دارد و می‌گوید: «بزرگ‌ترین عامل توسعه‌نیافتگی در کشورهای عقب‌مانده این است که این جوامع با دستاوردهای مدرنیته از کانال مصرف آشنا (بخوانید هدایت) می شوند نه از کانال تولید».
یک جریان رسوا از زمان مشروطه تاکنون شیپور مدرنیزاسیون را از دهانه گشاد آن می‌زنند.این جماعت نگذاشتند طی ۱۰۰ سال اخیر تولید ملی جان بگیرد.
کسانی‌که در داخل، منافع آن‌ها با قدرت‌های جهانی هم‌پوشانی دارند همواره در مسیر شکل‌گیری استقلال ملی مبنی بر تولید ملی سنگ‌اندازی می‌کنند.
«هاجون چانگ» یک اقتصاددان متخصص اقتصاد توسعه اهل کره جنوبی است. او استاد دانشگاه کمبریج هم هست. او می‌گوید: استعمارگران و صاحبان قدرت در سه قرن اخیر هر جا که به زور و به قیمت تجاوز به کشورها در هر خاکی قدم نهادند اولین کاری که کردند ممنوع‌سازی فعالیت تولیدی با ارزش بالا در کل مستعمرات بوده است.
۲- قضیه ما در داستان مذاکرات هسته‌ای و ممانعت آمریکا و رژیم صهیونیستی از مواهب صنعت هسته‌ای به این برمی‌گردد. دشمن می‌گوید شما حق ندارید در وادی صنعت هسته‌ای به عنوان راز و رمز پیشرفت کشور پای گذارید. باید وابسته به ما باشید تازه آن موقع ما تشخیص می‌دهیم به شما بدهیم یا ندهیم.
دشمن می‌گوید: شما حق ندارید از تولید انرژی پاک در درمان بیماری‌ها، حفظ محیط زیست تا کشاورزی مدرن از علوم هسته‌ای بهره‌مند شوید.
چون زندگی را در ایران در مسیر سالم، امن، هوشمند و پایداری می اندازد، باید همچنان وابسته باشید. صنعت هسته‌ای یک فعالیت تولیدی با ارزش بالاست نباید پای در این وادی بگذارید. آن‌ها برای رسیدن به مقصد ، یک داستان جعلی و یک بهانه مضحک ساخته‌اند و آن مسئله ساخت بمب است!
مشتی را به اسم جامعه جهانی جمع کردند که مانع پیشرفت ایران در صنعت هسته‌ای بشوند. توهم جامعه جهانی در مذاکرات برجام از بین رفت. حالا مانده آمریکا و سگ زنجیری‌اش رژیم صهیونیستی در منطقه!
عربده‌های ترامپ و ویتکاف در مورد جمع کردن بساط صنعتی در ایران و صفر کردن غنی‌سازی قبلا طی ۲۰ سال گذشته زیر سقف گفت‌وگوها مطرح می‌شد. غربی‌ها از درز دادن آن به بیرون خودداری می‌کردند. چون نمی‌خواستند افکار عمومی ایران را تحریک کنند.
علت محرمانه بودن گفت‌وگوها همین است که ‌آن‌ها حرف زور می‌زنند و می‌گویند یا بساط را جمع کنید یا ما حمله نظامی می‌کنیم!
خب اگر این دو کلمه از مذاکرات بیرون بیاید، ملت می‌گوید اصلا گفت‌وگو و مذاکره چه فایده‌ای دارد. وقت را تلف نکنید ما کار خود را می‌کنیم اگر آن‌ها جرئت دارند تهدید خود را عملی کنند.
۳- رهبر انقلاب اسلامی در بیانات ۱۴ خرداد امسال پرده از قضیه ما و قصه‌پردازی‌های آمریکا برداشتند و ملت را در برابر واقعیت صیانت از استقلال ملی قرار دادند.
مردمی که در مرقد شریف امام خمینی(ره) جمع شده بودند بارها با شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل موضع خود را در برابر زورگویی مشتی تبهکار آمریکایی که جهان را به آشوب ، قتل‌عام و کشتار جمعی کشانده‌اند ابراز کردند.
امام خامنه‌ای فرمودند: «صنعت هسته‌ای یک صنعت مادر است عرصه‌های متنوع و وسیعی دارد. غنی‌سازی نقطه اساسی و کلیدی است، دشمنان دست روی آن گذاشته‌اند. بدون غنی‌سازی صنعت هسته‌ای یعنی هیچ!! حرف اول و مطالبه آمریکایی‌ها در موضوع هسته ای
محرومیت کامل ملت ایران از این صنعت است.
حرف ما به آن‌ها این است شما چه‌کاره‌اید از چه موضع حقوقی در کار ما دخالت می‌کنید.»
پاسخی که آن‌ها می‌دهند این است که بروید ببینید ژان بودریار یا 
هاجون چانگ چه می‌گوید!!
۴- آمریکایی‌ها در توهم به سر می‌برند. ما اکنون در دهه پنجم حیات انقلاب اسلامی هستیم. ما مستعمره آمریکا نیستیم. ما برای این‌که؛ ایران خانه خوبان شود ، خون دل‌ها خورده‌ایم!
ما برای استقلال ملی صدها هزار شهید داده‌ایم. ما برای صنعت هسته‌ای دانشمندان شهید داشته‌ایم. صنعت هسته‌ای ما یک صنعت بومی است بدون کمترین کمک خارجی ، چرا آمریکایی‌ها فکر می‌کنند آنچه که در حمله نظامی نمی‌توانند به آن دسترسی پیدا کنند در مذاکرات می‌توانند به آن دست یابند!!
تجربه برجام را ملت فراموش نمی‌کند. اکنون این اراده در دولت و ملت وجود دارد که در برابر گستاخی‌ها و بی‌ادبی‌ سردمداران آمریکا بایستد.
آمریکا و سه کشور شرور اروپایی دست از پا خطا کنند، ایران از ان پی تی خارج خواهد شد. بساط دوربین‌ها را در تاسیسات هسته‌ای جمع خواهد کرد و حدی برای استفاده از مواهب صنعت هسته ای را دیگر نمی‌پذیرد.