او این بی‌توجهی را تهدیدی جدی برای منابع آبی، سلامت مردم و زیست‌بوم منطقه دانسته و انگشت اتهام را به سوی صنعت نفت نشانه رفته است.

اما این اظهارات  در حالی مطرح می‌شود که نیروهای خدوم صنعت نفت، زیر آفتاب سوزان بالای ۵۰ درجه خوزستان، از همان لحظه وقوع بحران، با جان و دل در حال نبرد با این فاجعه‌اند.

 در شرایطی که متخصصان با کمترین امکانات و در گرمایی طاقت‌فرسا برای مهار نشت نفت عرق می‌ریزند، آیا شایسته است که تلاش‌های شبانه‌روزی آن‌ها با برچسب «بی‌تفاوتی» زیر سؤال برود؟

برای نمونه، در یک حادثه مشابه در کشور آمریکا و با امکانات فوق مدرن، مهار کامل نشت نفت و پاکسازی اولیه بیش از سه ماه طول کشید. اما در ایران، متخصصان صنعت نفت در جنوب با سرعتی تحسین‌برانگیز، مسیر ۷۵ کیلومتری رودخانه مارون را در کمترین زمان ممکن پاکسازی کرده‌اند و بر اساس اطلاعات دریافتی، تا روز های آینده تمامی لکه‌های نفتی به‌طور کامل پاکسازی خواهد شد. این سرعت عمل، نشان‌دهنده تعهد و تخصص بالای نیروهای صنعت نفت است که در سایه اتهامات ناعادلانه نادیده گرفته شده است.

اما پرتاب اتهامات تند و یک‌جانبه، بدون اشاره به موانع فنی، و علیرغم برخورداری از تجهیزات و امکانات قابل اعتنا، اصلا منصفانه نیست .

 امیدواریم آقایان محیط زیستی چشمان خود را باز کنند و واقعیات را بیشتر ببینند که حتی برای پایان این بحران عالی ترین مقام در بزرگترین شرکت تولید کننده نفت ایران بصورت میدانی در منطقه حضور یافت تا این آلودگی هر چه سریعتر پایان یابد.