روابط عمومی، دنیایی است پر از قیل‌وقال، پیچیده و در عین حال شگفت‌انگیز

 در سازمان هر جایگاه و سمت سازمانی چون جهانی است که باید در آن زیست، که هر فردی با یک شخصیت حقوقی ش جایگاه های متفاوتی را تجربه می کند که هر کدام خود دنیایی هستند

اما دنیای روابط عمومی، به‌ویژه در جوامع در حال گذار و جوامع کوچکتر بومی، محلی و سنتی، که لبریز از آسیب های اجتماعی و انتظارات هستند خود قصه‌ای دیگر دارد. 

روابط عمومی، فرصتی برای اشتباه نیست؛

در دنیای آنلاین، لحظه‌ها چون برق می‌جهند و می‌روند

فلش‌های دوربین، شتاب‌زده، تصویری می‌سازند

در جهانی عجول، پر از طمطراق تشریفات

عدالت، در آگهی‌ها نفس می‌کشد

ارتباط رسانه‌ها، رگ‌های حیات این دنیا را می‌تپاند.

و مسئولیت اجتماعی

چون آینه‌ای، حقیقت را به ما می‌نمایاند.  

اینجا باید میان بایدها و نبایدها، شکاف‌های اجتماعی، محرومیت‌ها و انتظارات ذینفعان، توازنی هنرمندانه برقرار کرد

روابط عمومی نه‌فقط یک حرفه، بلکه هنری است که در آن، تعادل میان اندیشه سازمانی و نیازهای جامعه، ضرورتی حیاتی است

در این میدان، تعارضات چون امواجی خروشان از هر سو سر برمی‌آورند:

 از اقتضائات سازمانی و دستورالعمل ها گرفته که خواستار همسویی با اهداف سازمان‌اند، تا مسئولین که انتظارات کلان دارند؛ از مردمان بومی که گاه به تنگناهای اقتصادی و بیکاری معترض‌اند، تا رسانه‌هایی که زیر نگاه تیزشان هستید

در جامعه ی پر از اندوه پیرامونم و در دنیای مملو از نیاز، علاوه بر ذینفعان، گاهی دلم برای خودم هم می سوزد، برای اهانت هایی که گهگاهی می‌شنوی، برای سرزنش ها و حتی تهدیدها، اما چاره‌ای جز صبوری و خلق اجماع نیست چون تو محکوم به روابط‌عمومی بودن هستید

 و روابط عمومی یعنی همین، یعنی توانایی شنیدن، فهمیدن و پل زدن میان قلب‌های ناهمسو

حل تعارضات در این حرفه، نیازمند ذهنی باز، قلبی صبور و زبانی نافذ است. 

باید بتوانی خشم را به گفت‌وگو، سوءتفاهم را به تفاهم و فاصله‌ها را به نزدیکی بدل کنید

در جامعه‌ای که سنت و مدرنیته در کشاکش‌اند، روابط عمومی‌ چون معماری است که بنایی از اعتماد می‌سازد؛ بنایی که نه‌تنها سازمان را سرپا نگه می‌دارد، بلکه جامعه را به سوی همدلی، همکاری و وفاق سوق می‌دهد.

اینجاست که روابط عمومی از یک وظیفه سازمانی فراتر می‌رود و به یک رسالت اجتماعی بدل می‌شود. 

رسالتی که در آن، هر کلمه، هر رفتار و هر تصمیم، می‌تواند گره‌ای بگشاید یا پلی بسازد

پس، در این دنیای پرهیاهو، روابط عمومی نه‌فقط یک شغل، بلکه راهی است برای زیستن در جهانی که تعادل، زیباترین هنر آن است

آری 

روابط‌عمومی ها چریک هایی روشنفکر عصر حاضرند 

که هر لحظه باید منتظر جنگی نامنظم باشند و یا صلحی به اقتضای زمان‌ و مکان.