به گزارش آوای اقتصادیک قاضی هنرمند، می‌داند چگونه حکمی صادر کند که منجربه اصلاح و تغییر رویکرد در فرد یا نهاد خاطی شود. حکم باید با در نظر گرفتن تمامی جوانب اخلاقی و اجتماعی صادر شود، تا از تکرار اشتباهات و اختلافات جلوگیری کند و مسیر رو به بهبودی را هموار سازد. محرومیت‌های قضایی، چه برای افراد حقیقی و چه حقوقی، باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که جنبه بازدارندگی قوی داشته باشند. هدف اصلی از صدور احکام، کاهش ناهنجاری‌ها و ارتقای ارزش‌ها در جامعه است.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، به‌عنوان یکی از مراجع فعال این روزهای فوتبال کشور، همواره در معرض آزمون است. این کمیته به‌طور مداوم درگیر منازعات فوتبالی است و از جریمه و محرومیت به‌عنوان ابزاری برای بازدارندگی استفاده می‌کند اما این سؤال مطرح است که کمیته انضباطی تا چه اندازه در این امر موفق بوده است؟ آیا این کمیته توانسته است جریانات نابهنجار فوتبالی را به سمت آرامش و رعایت قوانین سوق دهد؟ آیا توانسته است به ورزشکاران، مربیان، باشگاه‌ها و هواداران تفهیم کند که هدف از جریمه و محرومیت، صرفاً بازدارندگی است و نه تنبیه صرف؟
متأسفانه، شواهد و واقعیت‌های موجود نشان می‌دهد که بین قوانین اجرایی، احکام صادر شده و آثار به‌جا مانده از آن، فاصله زیادی وجود دارد. به نظر می‌رسد که بسیاری از این احکام و جرایم، تنها جنبه‌ای نمایشی و برای آرام کردن افکار عمومی دارند و تأثیر مستقیمی در اصلاح رفتارهای نابهنجار ندارند. به‌طور مثال کمیته انضباطی روز گذشته شجاع خلیل‌زاده را به‌علت رفتار غیرورزشی ۵۰۰میلیون جریمه کرد اما آیا اصل حرکت ناشایست این مدافع با ۵۰۰میلون تومان حل می‌شود؟
نگاهی به جرایم مالی صادر شده توسط کمیته انضباطی، نشان می‌دهد که سیاست‌های پولی در رفتارهای این کمیته، بیش از سایر عملکردهایش برجسته است. به عبارت دیگر، به‌نظر می‌رسد که کمیته انضباطی، نگاهی مادی به مقوله انضباط و اخلاق در فوتبال دارد.
مردم حق دارند بدانند که مقامات مسئول با چه شیوه‌هایی به جنگ بی‌عدالتی‌ها می‌روند و آیا در جهت ساختارسازی، ساختارشکنی نمی‌کنند؟ اخلاق با چنین روش‌هایی اصلاح نمی‌شود و فرهنگ‌سازی با این نوع برخوردها نهادینه نمی‌شود. برای رسیدن به نتیجه مطلوب، باید راه‌های بهتری را جست‌وجو کرد.
source