صفحه اقتصاد –

معاون توسعه و پیش‌بینی اداره‌کل هواشناسی استان مرکزی گفت: سرعت وزش باد در نقاط مختلف این استان تا روز پنجشنبه فراتر از ۸۰ کیلومتر بر ساعت می‌رود.

سرعت باد در استان مرکزی از ۸۰ کیلومتر بر ساعت فراتر می‌رود

علی مرادی افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد، عبور موج کم‌دامنه تراز میانی جو طی امروز (دوشنبه) موجب افزایش ابر در استان مرکزی می‌شود.

وی بیان کرد: همچنین احتمال ضعیف برخی رگبارهای پراکنده باران در مناطقی از استان بویژه مناطق شمال استان مرکزی دور از انتظار نیست.

معاون توسعه و پیش‌بینی اداره‌کل هواشناسی استان مرکزی ادامه داد: سرعت وزش باد در استان طی امروز(دوشنبه) نسبتا شدید تا شدید پیش‌بینی شده و طی فردا (سه‌شنبه) آسمان استان مرکزی عمدتا صاف تا قسمتی ابری، گاهی همراه با وزش باد پیش‌بینی شده است.

مرادی اظهار کرد: اما از روز چهارشنبه تا پایان هفته، عبور مجدد امواج کم‌دامنه تراز میانی جو موجب افزایش ابر در برخی از ساعات احتمال ضعیف برخی رگبارهای پراکنده و افزایش سرعت وزش باد خواهد شد، بویژه در ساعاتی از روز پنجشنبه وزش باد در استان مرکزی شدید است که در برخی مناطق سرعت وزش باد بطور لحظه‌ای از ۸۰ کیلومتر بر ساعت فراتر می‌رود.

معاون توسعه و پیش‌بینی اداره‌کل هواشناسی استان مرکزی افزود: بررسی‌های فعلی حاکی از تقویت ناپایداری‌های همرفتی طی روزهای ابتدایی هفته آتی است که در صورت عدم تغییر در الگوی نقشه‌های پیش‌یابی هواشناسی، موجب رگبار باران، احتمال رعدوبرق و وزش باد در استان می‌شود

آب و هوای مرکزی: پیچیدگی‌های یک سیستم بی‌ستاره

در مطالعه آب و هوای مرکزی، منطقه‌ای که فاقد ستاره‌های متمرکز یا الگوهای آشکار است، با چالش‌های منحصر به فردی روبه‌رو می‌شویم. چنین سیستم‌هایی، برخلاف مناطق دارای مراکز فشار مشخص یا جریان‌های جویِ تکرارشونده، از پراکندگی و عدم قطعیت بالایی برخوردارند. این ویژگی، پیش‌بینی و تحلیل شرایط جوی را دشوار می‌سازد، چرا که هیچ نیروی غالب یا ساختار شماتیکی—مانند توفندهای گرمسیری یا جبهه‌های قطبی—جهت تفسیر رفتار اتمسفر وجود ندارد.  

ناپایداری ذاتی: فقدان یک نقطه کانونی—مانند مرکز پرفشار یا کم‌فشار—منجر به نوسانات سریع و غیرخطی در دما، رطوبت، و الگوهای باد می‌شود. این ناپایداری، مدل‌سازی ریاضی را به چالش می‌کشد.  

توزیع یکنواخت انرژی: بدون تمرکز انرژی گرمایی یا مکانیکی، گرادیان‌های افقی و عمودی دما کاهش یافته و پدیده‌هایی مانند همرفت عمیق یا تشکیل ابرهای بارور به‌ندرت رخ می‌دهند.  

تأثیر عوامل خارجی: در غیاب مکانیسم‌های داخلی سازمان‌یافته، عوامل بیرونی—مانند تابش پراکنده خورشید یا نفوذ جریان‌های حاشیه‌ای—تعیین‌کننده اصلی شرایط آب و هوایی می‌شوند.  

کشاورزی: تغییرات نامنظم بارش و دما، برنامه‌ریزی کشت را مختل می‌کند و نیاز به سیستم‌های آبیاری انعطاف‌پذیر را افزایش می‌دهد.  

زیرساخت‌ها: طراحی سازه‌ها باید مقاومت در برابر تنش‌های متغیر—از جمله بادهای غیرقابل پیش‌بینی و دوره‌های طولانی رکود جوی—را در نظر بگیرد.  

تنوع زیستی: گونه‌های سازگار با نوسانات مداوم، بر اکوسیستم مسلط می‌شوند، درحالی که گونه‌های متکی به ثبات اقلیمی به تدریج حذف می‌گردند.  

شبکه‌های حسگر پیشرفته: جمع‌آوری داده‌های با رزولوشن بالا از لایه‌های مختلف اتمسفر جهت شناسایی ریزالگوهای محلی.  

مدل‌سازی مبتنی بر هوش مصنوعی: استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای کشف ارتباطات پنهان بین متغیرهای به ظاهر نامرتبط.  

مدیرین تطبیقی: توسعه چارچوب‌های سیاستی که توانایی پاسخگویی به شرایط بی‌سابقه را داشته باشند.  

در نهایت، آب و هوای مرکزی فاقد ستاره، نه تنها یک مسئله علمی، بلکه آزمونی برای انعطاف‌پذیری انسان در برابر طبیعتِ فاقد الگوی آشکار است. درک این سیستم‌ها مستلزم کنار گذاشتن انتظارات کلاسیک و پذیرش ابهام به عنوان بخشی ذاتی از دینامیک جوی است.