سه سال از اجرای برنامه افزایش ظرفیت پزشکی گذشته و بودجه لازم نیز تخصیص یافته است، اما امسال وزارت بهداشت به‌طور ناگهانی اعلام کرده که این افزایش ظرفیت اجرایی نخواهد شد. این در حالی است که منابع مالی لازم تأمین شده و هیچ توجیه منطقی برای توقف این برنامه وجود ندارد.

مشکل اصلی تجمع پزشکان در شهرهای بزرگ است که باعث شده مناطق محروم از خدمات درمانی مناسب بی‌بهره بمانند. ما باید امکانات و ظرفیت‌های آموزشی و درمانی را به مناطق دورافتاده گسترش دهیم تا عدالت در دسترسی به خدمات پزشکی محقق شود. استانداردهایی وجود دارد که باید رعایت شوند؛ مثلاً برای هر هزار نفر باید حداقل یک پزشک وجود داشته باشد، اما متأسفانه هنوز فاصله زیادی با این شاخص داریم.

اعلام شده که در سال ۱۴۰۳ اعتبارات مربوط به ساخت و تجهیز خوابگاه‌های دانشجویی ۹ برابر شده و ۴۶۰۰ عضو هیئت علمی جدید جذب شده‌اند. این اقدامات مثبت است، اما کافی نیست. ما باید به گسترش آموزش عالی و افزایش ظرفیت دانشگاه‌های علوم پزشکی توجه کنیم تا نیاز کشور به پزشک متخصص برطرف شود.

یکی از مشکلات ما این است که بسیاری از فارغ‌التحصیلان پزشکی به دلیل نبود امکانات و شرایط مناسب جذب بازارهای کار کشورهای دیگر می‌شوند. این در حالی است که کشور برای آموزش این افراد سرمایه‌گذاری زیادی انجام داده است و باید برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای حفظ نخبگان و استفاده بهینه از ظرفیت آن‌ها صورت گیرد.

مجلس نگران آینده نظام سلامت کشور است و پیگیری این مسئله از وظایف اصلی ماست. کمیسیون بهداشت و درمان باید با شفاف‌سازی و نظارت بر عملکرد وزارت بهداشت، مانع از توقف این برنامه شود. زمان زیادی باقی نمانده و باید هرچه سریع‌تر تصمیم‌گیری‌های لازم انجام شود تا این افزایش ظرفیت در سال جاری اجرایی شود.

انتظار ما از کمیسیون بهداشت و درمان این است که با قاطعیت و سرعت بیشتری به این مسئله ورود کند. اگر این برنامه به درستی اجرا نشود، تبعات آن بر نظام سلامت و مردم کشور سنگین خواهد بود و نباید اجازه داد منافع انحصاری برخی افراد مانع تحقق عدالت و توسعه پزشکی در کشور شود.