صادق هدایت در سفر اول به فرانسه با ژیزل لابوشوآ آشنا شد. شدت علاقه او به حدی بود که حاضر شد به خاطرش سبیل معروف خود را بتراشد.

صادق هدایت، نویسنده برجسته ایرانی، در دوران زندگی خود دو سفر به فرانسه انجام داد. سفر اول او به فرانسه در سال ۱۹۲۶ صورت گرفت. هدف او از این سفر، تحصیل در رشته‌های مهندسی و ریاضیات در پاریس بود، اما به دلیل علاقه و دغدغه‌های فرهنگی و ادبی، بیشتر زمان خود را به ادبیات و آشنایی با فرهنگ غرب اختصاص داد. در این سفر، او با نویسندگان و متفکران فرانسوی و آثار آنها آشنا شد.

یکی از افراد مهمی که هدایت در سفر اول خود به فرانسه با او آشنا شد، ژیزل لابوشوآ بود. ژیزل یک زن فرانسوی بود که هدایت او را در دوران اقامتش در پاریس ملاقات کرد. گفته می‌شود که رابطه‌ای عاطفی میان آنها شکل گرفت، اگرچه این رابطه به دلیل شرایط فرهنگی و اجتماعی آن زمان و همچنین تفاوت‌های فرهنگی و زبان، پیچیدگی‌های خاص خود را داشت.

ژیزل لابوشوآ به عنوان فردی که در زندگی هدایت نقش کوتاه اما مهمی ایفا کرد، در برخی از آثار او نیز به طور غیرمستقیم تأثیر گذاشت. به نظر می‌رسد که این آشنایی و رابطه در افزایش افسردگی و یأس هدایت نسبت به مسائل عاطفی و اجتماعی نقش داشت. هدایت در بسیاری از نوشته‌هایش به تنهایی و بیگانگی انسان در جهان مدرن اشاره می‌کند، که ممکن است تحت تأثیر تجربیات شخصی‌اش، از جمله رابطه‌اش با ژیزل، شکل گرفته باشد.

پس از بازگشت به ایران، صادق هدایت همچنان به نوشتن و ترجمه ادامه داد، اما خاطره‌ها و تجربیات او در فرانسه و رابطه‌اش با ژیزل لابوشوآ احتمالاً تأثیراتی عمیق بر دیدگاه‌ها و رویکرد ادبی او داشت.