به گزارش اقتصادنیوز، ریسپانسیبل استیت کرفت یادداشت خود را با این سوال آغاز می کند: آیا آمریکایی‌ها باید حمله غافلگیرکننده اوکراین به منطقه کورسک روسیه را نقطه عطفی در جنگ بدانند، نقطه عطفی که می‌تواند اهرم مهم و در عین حال جدیدی را در اختیار اوکراین قرار دهد تا در چانه زنی ها برای صلح دست بالایی داشته باشد؟ این نشریه در پاسخ نوشت،اگر تصور کنیم که دستاوردهای اوکراین از این حمله چیزی بیشتر از صلخ و خروج از بن بست حاکم است، درگیر خیالی وسوه برانگیز شده ایم.  

برد پرهزینه کی یف

این نشریه در ادامه یادداشت خود آورده، درست است، به نظر می رسید که حمله اوکراین کرملین را کور کرده، بالاخص آن که در جریان این حمله  بیش از 30 روستا به سرعت در اختیار نیروهای اوکراینی قرار گرفت و زمینه برای خروج 200 هزار شهروند روس از مناطق تحت تصرف هموار شد. مقامات اوکراینی مدعی اند که بیش از 400 مایل مربع از خاک روسیه را تحت کنترل دارند. موفقیت های اولیه موجب شد تا تینک تنک ها و نشریه های غربی برداشت‌های خوش‌بینانه ارائه دهند، این در حالی است که روس ها نشان دادند که می توانند به یک باره به ابتکار عمل تازه ای متوسل شوند.از همین رو برای تغییر مسیر جنگ، اوکراین باید تعداد قابل توجهی از نیروهای روسی را از جنگ در خاک این کشور منحرف کرده، تجهیزات استراتژیک در داخل روسیه را تصرف یا نابود کند، یا قلمروهای این بازیگر را در درازمدت نگه دارد که می‌تواند به ابزاری برای معامله تبدیل شود. اما هیچکدام از این گزاره ها محتمل نیست.

تاکنون، ارتش روسیه نیروهای زیادی را از جبهه های اولیه در دونباس، زاپوریژیا و خارکف به کورسک منتقل نکرده است. بلکه بر نیروهایی که از اوکراین عقب نشینی کردند، انبارهای سوخت و خطوط تدارکاتی تمرکز کرده و نظامیان این کشور را هدف حملات هوایی اش قرار می دهد. بدین ترتیب، کرملین عملاً نیروی انسانی خود را از خطوط مقدم در اوکراین برای تقویت موفقیت اولیه خود در کورسک منحرف نکرده است.در مقابل اوکراین برای پوشش حملات خود، تجهیزات دفاع هوایی را به سمت مرز با روسیه منتقل کرد و اینگونه در برابر حملات ویرانگر روس ها بی دفاع و تقریبا دست خالی ماند. در نتیجه، پیشرفت‌های سریع اولیه اوکراین به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته و تردیدهایی در باب ظرفیت این کشور برای نگه داشتن سرزمین‌های تحت تصرف برای مدت طولانی ایجاد شده است. اگر اوکراین می‌توانست نیروگاه هسته‌ای کورسک، یکی از بزرگترین نیروگاه‌های روسیه را تصرف کند، قدرت چانه‌زنی اش با کرملین به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌یافت. اما روس ها به خوبی این حقیقت را می دانستند و از تمامی اهرم های خود برای مانع تراشی در این مسیر استفاده کردند.

برگ برنده شاهین ها

این نشریه در ادامه یادداشت خود آورده، اگر هدف اوکراین از حمله کورسک تضعیف پوتین و افزایش فشار سیاسی در داخل روسیه برای پایان دادن به جنگ باشد نیز بعید است این هدف محقق شود. شکست‌های گذشته در میدان جنگ روسیه، مانند عقب‌نشینی‌های اجباری از کی یف، خرسون و خارکف، تأثیر چندانی بر داده های نظرسنجی‌های پوتین نداشت. پوتین احتمالاً بعد از سرکوب قیام واگنر در سال 2023 قوی‌تر ظاهر شد، شرم‌آورترین رخدادی که او از زمان آغاز حمله به اوکراین با آن دست به گریبان شد. پوشش تلویزیونی روسیه نشان می دهد که کرملین مطمئن است که می تواند این حمله را دفع و حتی از آن به نفع خود بهره برداری کند. کرملین در ابتدا تلاش‌های بشردوستانه برای حمایت و جابجایی غیرنظامیان آسیب دیده را برجسته کرد و در روزهای اخیر بر ضدحمله‌های موفق به نیروهای اوکراین و خطوط تدارکاتی متمرکز است. تصاویر تلویزیونی از تانک های تدارکاتی بریتانیا و آلمان در حال پیشروی به سمت کورسک، جایی که ارتش سرخ شوروی بزرگترین نبرد تانک ها را علیه مهاجمان نازی تجربه کرد، می تواند احساسات میهن پرستانه را در روسیه برانگیخته و استدلال های پوتین در باب نقش ناتو برای تحت فشار قرار دادن روسیه را برجسته کند.

در واقع، اوکراین به جای ایجاد فشار در داخل روسیه برای پایان دادن به جنگ، با دست زدن به این قمار می‌تواند موضع شاهین‌های روسیه را تقویت کند، زیرا مدت‌هاست این گروه شکایت دارند که پوتین بر بسیج و به کارگیری کامل قابلیت‌های نظامی روسیه در اوکراین متمرکز نیست. ترکیبی از انتقادات این گروه و آسیب‌پذیری‌های ایجاد شده به واسطه انحراف مؤثرترین نیروهای اوکراینی به کورسک ممکن است در نهایت پوتین را متقاعد کند که استراتژی فرسایشی اش را به نفع از میان بردن خطوط تدافعی اوکراین کنار بگذارد.در این میان اگر کاخ سفید در باب عدم حمایتش از اوکراین صادق بوده باشد، حمله به کورسک می تواند مخالفان ارسال سلاح به این کشور را در موضعی قدرتمند قرار دهد، آنها ادعا می کنند که کی یف بی احیتاط است و تصمیم هایش می تواند برای واشنگتن هزینه زیادی داشته باشد. بیش از 20 سال پیش، ژنرال دیوید پترائوس پس از شروع جنگ عراق، یک چالش معروف را مطرح کرد: “به من بگو این موضوع چگونه به پایان می رسد.” پاسخ در باب جنگ در اوکراین بعد از دو سال و نیم روشن نیست. حمله کورسک نشان داد که اوکراین همچنان می‌تواند در راس اخبار باشد، اما به نظر می‌رسد تامین امنیت بخش‌های زیادی از سرزمین‌های تحت کنترل روسیه و تغییر مسیر جنگ فعلا دور از ذهن است.