تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد که میزان انتشار کربن در جهان تا سال 2030 از محدودیت‌های تعیین‌شده فراتر خواهد رفت و این امر بدترین تغییرات آب‌و‌هوایی را به‌همراه خواهد داشت. بااین‌وجود، دانشمندان اشاره می‌کنند که فقط شش سال وقت داریم تا مسیر خود را تغییر داده و انتشار گازهای گلخانه‌ای و گرمایش زمین را به‌طور چشمگیری کاهش دهیم.

طبق تخمین جدید دانشمندان درباره میزان دی‌اکسید‌کربنی که می‌توانیم تولید کنیم (در شرایطی که دمای جهانی زیر آستانه خطرناک، یعنی در محدوده «بودجه باقی‌مانده کربن» نگه داشته شود)، از ژانویه سال آینده اگر بیش از 276 گیگاتن CO2 منتشر کنیم، به دمای 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از میزان دوره پیش‌صنعتی خواهیم رسید.

خطرات فعالیت انسان‌ها برای گرمایش زمین

به گفته آن‌ها، درحال‌حاضر انسان‌ها سالانه نزدیک به 40 گیگاتن دی‌اکسید‌کربن منتشر می‌کنند. با‌این‌وجود، درصورتی‌که آلاینده‌ها کاهش پیدا نکنند، بودجه کربن باقی‌مانده ما برای حفظ دمای زیر 1.5 درجه سانتیگراد گرمایش زمین طی شش سال آینده تمام خواهد شد. همچنین به گفته محققان، درحال‌حاضر 1323 گیگاتن دی‌اکسید‌کربن برای انتشار باقی مانده است.

«رابین لمبول»، نویسنده ارشد این مطالعه از مرکز سیاست‌های محیطی «امپریال کالج لندن» توضیح می‌‌دهد:

«یافته‌های ما چیزی را که از قبل می‌دانستیم، تأیید می‌کنند. ما برای نگه‌داشتن گرمایش جهانی زیر 1.5 درجه سانتیگراد تقریباً به‌اندازه کافی تلاش نمی‌کنیم. ما همچنین بیشتر از هر زمانی اطمینان داریم که فرصت حفظ گرمایش در سطوح ایمن خود به‌سرعت درحال ازدست‌رفتن است.»

سال 2015، توافقنامه پاریس توسط 196 رهبر جهان امضا شد؛ یک عهدنامه قانونی در مورد تغییرات آب‌و‌هوایی که هدف آن حفظ میانگین دمای جهانی در بالاتر از سطوح دوران پیش‌صنعتی و پایین‌تر از 2 درجه سانتیگراد است. در این عهدنامه تأکید شده بود که محدودکردن گرمایش زمین به 1.5 درجه سانتیگراد می‌تواند از وقوع بدترین تأثیرات آب‌و‌هوایی جلوگیری کند.

در اوایل سال جاری، گزارشی از سوی سازمان ملل هشدار داده بود که جهانِ بیش‌ازحد گرمِ ما احتمالاً در چند سال آینده برای اولین‌بار یک محدودیت دمایی مهم را بشکند. به گفته دانشمندان، درحال‌حاضر 66 درصد احتمال دارد که میانگین دمای هوای جهان تا سال 2027 از آستانه 1.5 درجه سانتیگراد عبور کند، اما مطالعه جدید به گرم‌شدن طولانی‌مدت زمین اشاره دارد.

این مقاله توسط ژورنال Nature Climate Change منتشر شده است.